Brampton, 5.09.2011
15 ROCZNICY ISTNIENIA SANKTUARIUM PANI LUDŹMIERSKIEJ, MATKI POCIESZENIA – KLÓLOWEJ POLONII KANADYJSKIEJ
PRZENIESIENIA POMNIKA OJCA ŚWIĘTEGO NA PLAC JANA PAWŁA II PRZED NOWĄ ŚWIĄTYNIĄ
PRZEKAZANIA RELIKWI I-KLASY BŁ. JANA PAWŁA II NA RĘCE MISJONARZY OBLATÓW MARYI NIEPOKALANEJ
OTWARCIA DROGI IM. KARDYNAŁA S. DZIWISZA POMIĘDZY ULICĄ POLONIA AVE A PLACEM JANA PAWŁA II
Po prawie dwunastu latach zmagań, zaangażowania i ciężkiej pracy tysięcy ludzi przy Millennijnym dziele Polonii kanadyjskiej w Brampton, w 150 rocznicę śmierci św. Eugeniusza de Mazenod – naszego patrona, w roku beatyfikacji naszego umiłowanego Papieża, przyszedł czas na przeniesienie pomnika błogosławionego Jana Pawła II na plac poświęcony Jego imieniu.
Plac Jana Pawła II został przewidziany i zaprojektowany przed millennijną świątynią na samym początku jej tworzenia. To wydarzenie, które będzie miało miejsce 13 listopada 2011, wpisze się w historię powstawania tego millennijnego dzieła jako wyjątkowe i niepowtarzalne. Oto bowiem przenosić będziemy potężny pomnik Tego, który poprzez apostolskie błogosławieństwo i wypowiedziane wówczas słowa nadał temu dziełu znaczenie i wymiar, które zmieniły jego oblicze na zawsze.
W maju 1998 r. udaliśmy się do Rzymu, aby prosić Ojca Świętego o pobłogosławienie pochodzącego z grobu św. Piotra kamienia węgielnego pod budowę kościoła w Brampton. Mieliśmy jedynie w planie zbudować kolejną polonijną parafię. Ojciec Święty zmienił jednak nasze zamiary. Parafrazując, Papież powiedział wówczas do nas, iż świątynia, którą mamy zbudować nie będzie tylko i wyłącznie kościołem parafialnym, ale, że stanie się dziełem wdzięczności całej wspólnoty polonijnej w Kanadzie za otrzymane niezliczone łaski i niezłomną chrześcijańską wiarę naszego Narodu na 2000-czną rocznicę urodzin Jezusa. To właśnie – między innymi – znaczą słowa: “Uczyńcie to dzieło Millennijnym dziełem Polonii kanadyjskiej”.Ale czy tylko to?
Przecież Naród nie żyje tylko i wyłącznie wiarą, ale dzięki wierze rozwija i pielęgnuje kulturę nasączoną wartościami chrześcijańskimi; tworzy tradycje – i te pisane przez duże “T”, i te mniejsze. To przecież także dzięki wierze powstają zwyczaje i tworzy się właściwy język, który to wszystko ubiera w słowa i wyraża.
A zatem w tym wielkim dziele dziękujemy nie tylko za wiarę, ale za to wszystko kim jesteśmy i co osiągnęliśmy właśnie dzięki wierze w Chrystusa i wierności Jego przykazaniom. Dlatego to wokół świątyni powstają także: centrum polskiej kultury, plaza polskiego biznesu oraz przedszkole i dom seniora, aby łączyć pokolenia i uczyć młodych wdzięczności i szacunku dla starszych, którzy przekazali nam depozyt wiary i tworzyli struktury Polonii kanadyjskiej.
Matce Najświętszej, którą tu w Brampton czcimy w przepięknej Figurze Ludźmierskiej, zawierzyliśmy to dzieło. Ona odegrała i nadal odgrywa ogromną rolę przy jego tworzeniu, bo przecież poświęcił ją dla Polonii w Kanadzie błogosławiony Jan Paweł II. Jej oddaliśmy sprawę znalezienia miejsca pod budowę świątyni. Jej opiece, wstawiennictwu i przed Jej cudowną Figurą Ks. Prymas Józef Kardynał Glemp zawierzył losy Polonii kanadyjskiej w 2004 roku. Również na Jej ręce, w czasie dorocznego odpustu ku Jej czci – 10 i 11 września tego roku – będziemy składać wyrazy wdzięczności za tak cudowne prowadzenie nas i całego dzieła przez ostatnie 15 lat.
Przed laty jeden ze świątobliwych moich wychowawców, nieżyjący już kapłan Ks. Kanonik Stanisław Bal – proboszcz nowotarski, powiedział do mnie, “że prawdziwe dzieło Boże mierzy się i ocenia po trudach i przeciwnościach, których w czasie procesu tworzenia się doznaje”. Jakże bardzo raduję się, iż kiedyś usłyszałem to zdanie, albowiem dzisiaj nie mam żadnych wątpliwości, że to nasze dzieło w Brampton jest na wskroś Boże! Bóg tego chciał, bo Jego błogosławieństwo spoczywa na nas i swoją wszechmocną prawicą wyprowadza nas z ciężkich, a czasem po ludzku beznadziejnych sytuacji i usuwa kłody nieustannie rzucane przed nasze nogi.
Na koniec o zapowiedzianej przeze mnie w czasie konsekracji świątyni niespodziance. Przez ostatnie dwanaście lat Ks. Stanisław Kardynał Dziwisz niejednokrotnie okazywał wielką życzliwość i troskę o nasze millennijne dzieło; otrzymaliśmy bowiem wiele dowodów jego wsparcia w postaci kamienia węgielnego z grobu św. Piotra, relikwi Jana Pawła II drugiej klasy i nieustannej duchowej opieki. Dziś z wielką radością w sercu pragnę ogłosić, iż w czasie uroczystości przeniesienia pomnika Jana Pawła II, która odbędzie się 13 listopada 2011 r., Ks. Kardynał Stanisław Dziwisz przekaże również dla nas relikwie I klasy, czyli krwi błogosławionego Ojca Świętego, wraz z dokumentem autentyczności, której kustoszami będą Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Jest to dla nas wielka łaska i wyróżnienie, a jednocześnie ogromne zobowiązanie. Błogosławiony Jan Paweł II pozostanie z nami na zawsze, a my z naszej strony mamy uczynić wszystko, aby upraszając jego wstawiennictwa, na codzień go naśladować.
Błogosławiony Janie Pawle II – módl się za nami!
O. Adam J. FILAS, OMI
Proboszcz